 |
สุสานเจิงโหวอี่และระฆังราว
ตำราประวัติศาสตร์ บันทึกไว้ว่า.....ผู้ปกครองของจีนสมัยโบราณให้ความสำคัญต่อดนตรี อย่างยิ่งด้วยเห็นว่า ดนตรีที่ไพเราะเป็นสัญลักษณ์แสดงให้เห็นความเจริญ รุ่งเรืองของรัฐใดรัฐหนึ่ง เมื่อเดือน กุมภาพันธ์ 1978 จีนได้ขุดพบระฆังราวทองสัมฤทธิ์ขนาดใหญ่จากสุสานแห่งหนึ่งในเมืองสุยโจวทางภาคกลางของจีน ซึ่งเป็น เรื่องที่ได้รับความสนใจจากผู้คนอย่างยิ่ง เพราะว่า เป็นหลักฐานใหม่ในการรับรู้สังคม และอารยธรรมของจีนสมัยโบราณ
ตำราประวัติศาสตร์ บันทึกไว้ว่า.....ผู้ปกครองของจีนสมัยโบราณให้ความสำคัญต่อดนตรี อย่างยิ่งด้วยเห็นว่า ดนตรีที่ไพเราะเป็นสัญลักษณ์แสดงให้เห็นความเจริญ รุ่งเรืองของรัฐใดรัฐหนึ่ง เมื่อเดือน กุมภาพันธ์ 1978 จีนได้ขุดพบระฆังราวทองสัมฤทธิ์ขนาดใหญ่จากสุสานแห่งหนึ่งในเมืองสุยโจวทางภาคกลางของจีน ซึ่งเป็น เรื่องที่ได้รับความสนใจจากผู้คนอย่างยิ่ง เพราะว่า เป็นหลักฐานใหม่ในการรับรู้สังคม และอารยธรรมของจีนสมัยโบราณ
สุสานแห่งนี้ยาว 21 เมตร กว้าง 16 เมตร บนโลงศพขนาดใหญ่มีแผ่นหินใหญ่ 47 แผ่น เจ้าหน้าที่ใช้ปั้นจั่นยกแผ่นหินเหล่านี้ไปแล้วพบว่า ข้างในโลงศพเต็มไปด้วยน้ำขุ่น ลึกประมาน 3 เมตร หลังจากได้สูบน้ำออกไปแล้ว พบโบราณวัตถุต่าง ๆ ในสุสานกว่า 15000 ชิ้น มีทั้งเครื่องดนตรี สังฆภัณฑ์ทองสัมฤทธิ์ อาวุธ เครื่องทอง เครื่องหยกและอื่น ๆ
รวม 8 ประเภท ในสิ่งของเหล่านี้ ที่สำคัญที่สุดก็คือ ระฆังราวทองสัมฤทธิ์ 65 ใบ
ระฆังเหล่านี้แบ่งเป็น 8 ชุดตามเสียงสูงและเสียงต่ำ ระฆังใบใหญ่ที่สุดสูง 153.4 เซนติเมตร เล็กที่สุดสูง 20.4 เซนติเมตร ระซังชุดนี้มีน้ำหนักรวมกว่า 2500 กิโลกรัม แขวนไว้บนไม้ 3 ชั้น บนระฆังแต่ละใบต่างก็มีตัวอักษรจีนสมัยโบราณรวม ๆ แล้วมีกว่า 2800 คำ แต่ละใบต่างก็มี 2 เสียง จนถึงปัจจุบันก็ยังสามารถบรรเลง ดนตรีชนิดต่าง ๆ ได้
ได้ฟังดนตรีจากเครื่องดนตรี เก่าแก่โบราณของจีน.....
